25 روز تا المپيک لندن فرصت باقي است. در روزهايي که تمام المپيکي‌هاي دنيا در آرامش تنها و تنها به ورزش و کسب مدال در بزرگترين رويداد دنيا فکر مي‌کنند در ايران همچنان اخبار نگران‌کننده به گوش مي‌رسد.
هنوز از شوک خبر تعليق قايقراني خارج نشده‌ايم که شنيديم ملي‌پوشان المپيکي تيراندازي با کمان اردو را ترک کرده‌اند و با قبول شرطشان حاضر به تمرين هستند که همان بازگشت مربيان کره‌اي است.
اخبار نگران‌کننده تنها به ورزشکاران محدود نمي‌شود و فدراسيون‌ها از نظر بودجه و شرايط مالي وضعيت مساعدي ندارند و همان‌طور که بهرام افشارزاده، دبير کل کميته ملي المپيک اعلام کرده بود نوش دارو پس از مرگ سهراب دردي دوا نمي‌کند. از بودجه اختصاصي کميته ملي المپيک هنوز پولي در اختيار کميته قرار نگرفته و همين به يکي از دغدغه‌هاي اهالي ورزش تبديل شده است.
بدون شک اين اتفاقات رخ داده بي ارتباط با تغيير روساي فدراسيون‌ها نيست و به نظر مي‌رسد تغيير 5 رئيس فدراسيون آن هم در آستانه المپيک بيشترين ضربه را به ورزش کشور وارد کرده به طوري که نمايندگان مجلس شوراي اسلامي نيز به تکاپو افتاده‌اند تا با دعوت وزير ورزش به مجلس توضيحاتي را بشنوند.
اولين تغيير در فدراسيون‌هاي المپيکي پس از حضور عباسي به عنوان وزير و تغيير سازمان تربيت‌بدني به وزارت ورزش در فدراسيون کشتي اتفاق افتاد؛ يزداني‌خرم در فاصله حدود 10 ماه مانده به المپيک کنار رفت و خطيب سکان هدايت فدراسيون را برعهده گرفت. البته اين تغييرات تنها به رئيس اختصاص نداشت بلکه شاهد جابه‌جايي‌ها در کادر فني تيم ملي آزاد بوديم. به اين ترتيب سنگ بناي تغيير گذاشته شد به طوري که امروز شاهد تغييرات در فدراسيون‌هاي ديگر هستيم.
آن زمان که بدترين نتيجه را در المپيک پکن کسب کرديم همان روز عزممان را جزم کرديم تا 4 سال بعد يعني در لندن جبران کنيم و در شرايطي که همه چيز مساعد بود تا انتظار بهترين نتيجه را داشته باشيم ناگهان ورزشکاران حرف‌هايشان را مبني بر کسب مدال پس گرفتند و کمبود بودجه و مشکلات مالي باعث شد تا اعتراضات ورزشکاران در وزنه‌برداري، کشتي و ساير رشته‌ها بلند شود.
حال اين سوال اساسي را بايد بپرسيم که اگر شرايط مادي ورزشکاران مهيا نشود آيا مي‌توان به کسب مدال خوشبين بود؟ هميشه کارشناسان از کشتي و وزنه‌برداري به عنوان بخت اول کسب مدال نام مي‌برند اما آيا براي کسب مدال به همان اندازه به شرايط مادي و معنوي ورزشکاران توجه کرده‌اند؟ آيا به درخواست‌هايشان گوش سپرده‌اند و در پي برآورده کردن آن برآمده‌اند؟
مسئولان ورزش کشور در همه مصاحبه‌ها اعلام کردند همه چيز آرام است و بهتر است رسانه‌ها به ورزشکاران استرس وارد نکنند و آرامش آنها را برهم نزنند اما آيا آنها به اين نکته توجه کرده‌اند که خودشان با تغييرات در کادر فني تيم‌هاي ملي، مربيان و روساي فدراسيون‌ها باعث ايجاد ناآرامي در تيم‌هاي ملي هستند؟
در شرايطي که بارها رسانه ها به مسئولان ورزش در خصوص تغييرات بي موقع هشدار دادند، همواره از اقدام خود دفاع و تاکيد کردند هيچ خطري ورزش ايران را تهديد نمي کند و نامه هاي پياپي مسئولان بين المللي را نيز يا انکار کرده و يا از عدم تهديد به تعليق بودن آنها خبر دادند اما امروز کار را به جايي رسانده اند که نه تنها ورزشکاران چند رشته که کل کاروان ايران با خطر تعليق و عدم حضور در لندن مواجه است.
اميدوارم با وجود تمام کج سليقگي ها و تصميمات غير ورزشي که براي ورزش اتخاذ شده و مي شود، بدون مشکل عازم لندن شويم و البته شاهد تکرار نتايج پکن نباشيم.
نظرات شما عزیزان:
|
منوی اصلی
تبادل
لینک هوشمند
نویسنده: 
